Rodzice i nauczyciele
często ingerują w zabawy dziecięce. Nie jest to bez znaczenia. Taka ingerencja
powinna mieć charakter współdziałania, ewentualnie dyskretnego kierowania
czynnościami dziecka. W ten sposób przekazujemy maluszkom pewne wzory zachowań
i treści społeczne. Stwarzajmy więc dzieciom odpowiednie warunki do zabawy.
Zabawa ma ogromne znaczenie w życiu dziecka. Wpływa
korzystnie na rozwój umysłowy,
emocjonalny, społeczny i ruchowy. Pozwala też rozwijać zainteresowania. Bawiąc
się dzieci nieświadomie wyrównują drobne opóźnienia rozwojowe. Zabawa
przygotowuje też w pewien sposób do nauki w szkole.
Nasza rola, rola rodziców, opiekunów, wychowawców
jest ogromna. My przecież planujemy czas przeznaczony na zabawę. Wydzielamy
dzieciom odpowiednie miejsce, aby mogły się bezpiecznie bawić. To my
dostarczamy maluchom potrzebnych materiałów i zabawek. Rodzice są
odpowiedzialni za stworzenie odpowiedniej atmosfery, zapewnienie spokoju i
pomoc w rozwiązywaniu problemów. Zachęcajmy więc dzieci do wytrwałości,
koncentracji uwagi i planowania przebiegu zabawy i chwalmy za dobrze
zorganizowaną zabawę. Młodszym dzieciom przyda się nasza pomoc w postaci
podpowiadania wzorów zabaw. Bez względu na wiek, uczmy nasze pociechy
sprzątania zabawek po zakończonej zabawie. Obserwujmy bawiące się dzieci, a
wszelkie nieprawidłowości konsultujmy ze specjalistami.
Dziecko rośnie, rozwija się,
a wraz z nim zmieniają się jego sposoby na zabawę. Wzbogaca się ich treść,
zakres czynności. Wydłuża się czas zabawy, a starsze dzieci zaczynają bawić się
w grupach.
Nawet niemowlę potrafi się
bawić, np. potrząsa grzechotką. Te pierwsze zabawy, to tzw. zabawy
manipulacyjne. Dziecko wykonuje proste czynności, po czym wielokrotnie je
powtarza. Efektem takiej zabawy nie są jednak żadne trwałe działania. W tego
typu zabawie dziecku sprawia przyjemność oddziaływanie na przedmioty. Inne
przykłady zabaw manipulacyjnych: wyjmowanie
klocków z wiaderka, wkładanie zabawek do pudełka, wkładanie klocków – foremek
jedne w drugie, łączenie i rozłączanie klocków, zdejmowanie i nakładanie
krążków piramidki, dopasowywanie do siebie kształtów itd. Najmłodsze dzieci
najbardziej lubią manipulacje w piasku i wodzie. Takie zabawy to, między
innymi: napełnianie piaskiem lub wodą kubków i foremek, przelewanie –
przesypywanie ich zawartości z jednych w drugie, czy po prostu grzebanie
łopatką w piasku. Tego typu zabawy wszechstronnie rozwijają funkcje
psychomotoryczne dziecka.
Kolejnym
etapem są zabawy konstrukcyjne.
Polegają one na budowaniu, wytwarzaniu nowej jakości przedmiotów. Z takiej
zabawy powstaje jakiś wytwór, który jest rezultatem działania dziecka. Tego
typu zabawy są charakterystyczne dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.
Ich kontynuacją w późniejszym życiu jest majsterkowanie. W takich zabawach
przydają się narzędzia (np. łopatki, foremki) i konieczny jest jakiś materiał
(np. piasek). Przykłady zabaw konstrukcyjnych: budowanie z klocków; zabawy w piasku, śniegu; formowanie
z plasteliny, gliny, masy solnej; malowanie farbami, kredkami; robienie
stroików itd. Tego typu zabawy uczą dzieci projektowania i planowania.
Rozwijają umiejętność analizy i syntezy. Kształtują estetyczny zmysł dziecka.
Pobudzają wyobraźnię. Uczą obserwacji.
Innym
rodzajem są zabawy tematyczne. Są one
nazywane też zabawami twórczymi, odtwórczymi, fikcyjnymi, symbolicznymi,
naśladowczymi itd. Są to zabawy w role. Bawiąc się dziecko używa przedmiotów w
specjalnej funkcji i „na niby” przybiera konkretne role. Dziecko bawi się „w coś”,
np. dom, sklep, szkołę. Taka zabawa ma ogromną wartość dla rozwoju dziecka,
ponieważ scala wszystkie funkcje psychiczne i fizyczne. Młodsze dzieci bawią
się w sposób naśladowczy i odtwórczy, samotnie lub w 2-3 osobowych zespołach.
Ich zabawa trwa krótko. Starsze dzieci przeważnie łączą się w kilkuosobowe
grupy, a ich zabawa trwa dłużej, nawet ok. 30 minut. Tego typu zabawy sprzyjają
doskonaleniu mowy dziecka. Uczą współdziałania w zespole. Kształtują postawy
społeczne i uczą właściwego stosunku do dorosłych.
Kolejny
rodzaj, to zabawy ruchowe. Występują dwie
różne grupy tego typu zabaw. Istnieją zabawy ruchowe z tematem, np. w kotka i
myszkę; i zabawy ruchowe z prawidłami typu gier. Są charakterystyczne dla wieku
przedszkolnego. Dają dzieciom możliwość zaspokojenia naturalnej potrzeby ruchu.
Przygotowują do społecznego współdziałania i współżycia. Uczą przystosowania
się do zespołu i dyscypliny. Utrwalają wiele pojęć i wiadomości. Wpływają
pozytywnie na rozwój fizyczny dziecka. Rozwijają koordynację ruchową, a także
kształtują orientację przestrzenną.
Istnieje jeszcze jedna
grupa zabaw, tzw. zabawy dydaktyczne. Przykładem tego typu zabaw mogą
być: różnego rodzaju loteryjki, czy domina, mozaiki, układanki obrazkowe,
puzzle, zagadki. Bawiąc się dzieci czerpią przyjemność z rozwiązywania
problemów i zadań. Przyjemność dzieciom sprawia samo uczestnictwo w zabawie, czy
grze zespołowej. Zabawy dydaktyczne Rozwijają myślenie przyczynowo-skutkowe,
pamięć, uwagę i mowę. Uczą podporządkowywania się regułom.
Zabawa przenosi aktywność
dziecka na wyższy poziom i przygotowuje je na nowe formy działalności, jaką
jest nauka w szkole.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za odwiedziny. Zapraszam ponownie.
Jak już tu jesteś – zostaw po sobie ślad ;)