Historia zwyczajnej miłości: pierwszy kontakt

Byliśmy na jednej wystawie w Biurze Wystaw Artystycznych w Rzeszowie - w tym samym miejscu, w tym samym czasie, jednak wtedy się minęliśmy. Przedstawiono nas sobie na koncercie w klubie studenckim, jednak tego faktu zwyczajny chłopak nawet nie zarejestrował ;)

 Mnie urzekły jego chochliki w oczach, jednak nie myślałam wtedy, że on kiedyś będzie moim mężem. Po prostu chciałam zrobić mu kawał :P

Impreza była fajna. Znajomi zdobyli jakieś wyróżnienie. Zespołów było sporo, a nawet i studenckie kabarety się przewinęły. Nie ma to jak studenckie życie ;)  Niby zostaliśmy sobie przedstawieni, ale jednak zwyczajny chłopak i zwyczajna dziewczyna rozeszli się każdy w swoją stronę.

Imprezę spędziliśmy każdy w swoim towarzystwie. Zwyczajny chłopak, skoro nawet nie zarejestrował naszego spotkania, nie wiedział o moim istnieniu. Jednak ja zwróciłam wtedy uwagę na jego zawadiackie oczy. Nic sobie nie myślałam, żadnych planów nie snułam. Po prostu podobał mi się ktoś inny ;)

Razem z siostrą, koleżankami i kolegami bawiliśmy się świetnie. W damskim gronie oczywiście obgadywałyśmy facetów. Przypuszczam, że było też odwrotnie ;) Jednak i koncert - fajna muzyka, czy występy kabaretów - był bardzo udany. Szepnęłam siostrze na ucho, że ten, o którym rozmawiałyśmy faktycznie ma w sobie coś z Primoza Peterki i tak się trochę podśmiechiwałyśmy.

Wtedy, siostra powiedziała mi, że on nie lubi, gdy ktoś puszcza mu dzwonki na telefon z nieznajomego numeru (w sumie, mało kto to lubi, ale on podobno wyjątkowo reagował na coś takiego ;). Postanowiłam sprawdzić to na własnej skórze. Podstępem zdobyłam jego numer i od następnego dnia zaczęłam działać.

Jeden dzwonek i nic. Drugi dzwonek i nic. Trzeci dzwonek i nic. Kolejny dzwonek i próbował mnie "złapać". Pomyślałam sobie: "oho, chyba się wkurzył, czyli zaczyna działać" ;) Po kilku dniach takiego przekomarzania się przyszedł do mnie sms z internetu. Nie był podpisany, ale z jego treści można było wywnioskować, kto jest jego nadawcą ;)

Nie pamiętam dokładnej treści tej wiadomości, jednak była pełna przekleństw i wyzwisk. Nic dziwnego, w końcu denerwowałam go przez kilka dni :P Ogólnie chodziło o to, żeby przestać go nękać, ujawnić siebie i swoje intencje. Na to właśnie czekałam. Odpisałam z uśmiechem na ustach, że czekałam na tego smsa. Wtedy po drugiej stronie nastąpiła konsternacja......

C.D.N.