Wizyta adaptacyjna w przedszkolu

Jeszcze nie tak dawno pisałam Wam (klik), że Maksiu dostał się do przedszkola. Dzisiaj już wiem, że mój synek będzie w grupie Biedronek :)

Moje dziecko będzie od września uczęszczać do Publicznego Przedszkola Nr 29 w Rzeszowie. Piątego czerwca zostaliśmy zaproszeni na wizytę adaptacyjną. Ja ze swojego dzieciństwa nie pamiętam, żebym chodziła z mamą do przedszkola, ale teraz jest taka możliwość ;) Oczywiście nie na stałe. Mamy, tatusiowie, czy dziadkowie mogą uczestniczyć w zajęciach z dziećmi tylko przez pierwsze dwa tygodnie września, kiedy to maluchy dopiero zapoznają się z nową sytuacją. Jednak już teraz odbyło się pierwsze takie zapoznawcze spotkanie.



Przybyliśmy na nie oczywiście przed czasem i musieliśmy czekać, aż przyjdzie więcej dzieci. Niestety frekwencja była mała. Na adaptację stawiła się tylko czwórka dzieci - dwie dziewczynki i dwóch chłopców, także było do pary ;)

O umówionej godzinie zostaliśmy zaproszeni do sali, gdzie czekały na nas dziewczynki z najstarszej grupy, które miały pomagać w zajęciach oraz dwie panie wychowawczynie, które będą opiekować się naszymi dziećmi przez następne 3 lata. Najpierw pozwolono dzieciom rozejrzeć się po sali i pobawić zabawkami według uznania.

Mamy w tym czasie grzecznie siedziały przy stoliku i rozmawiały z panią wychowawczynią. Maksiu oczywiście jako pierwszy dorwał swoje ulubione zabawki, czyli jeździk oraz kuchenkę ;) Po chwili swobodnej zabawy, gdy dzieci rozejrzały się po sali, zaproszono je do stolików, aby chwilę porysowały (panie wciąż liczyły na to, że przyjdzie więcej dzieci).

 Maksiu lubi rysować, w ogóle wszystkie zajęcia plastyczne sprawiają mu radość. Z uwagą podziwiał też prace innych dzieci. Kiedy stało się jasne, że będziemy w kameralnym gronie, panie postanowiły zaprosić wszystkie dzieci na dywan, gdzie poprowadziły zabawę w "Balonik".

 Maksiu nie znał tej zabawy, ponieważ nie ma rodzeństwa, a jest nas za mało, żeby się w to bawić...Jednak bardzo szybko załapał o co chodzi i zabawa bardzo się mu spodobała. Oczywiście było słychać jego okrzyki radości, a za każdym razem, kiedy "balonik" pękał, mój synuś wykrzykiwał: "jeszcze raz, jeszcze raz!" ;) Jednak po n-tym razie panie stwierdziły, że zmienią dzieciom zabawę i wyciągnęły chustę animacyjną.

 Ja zabawy z chustą animacyjną poznałam dopiero na studiach, także wiem, jak czują się dzieci, które dopiero pierwszy raz mają okazję bawić się w ten sposób. To dopiero była frajda. Pierwsza zabawa, to po prostu poruszanie chustą, aby się z nią oswoić, jednak to już było atrakcją dla maluchów - te kolory i sama falująca powierzchnia chusty...Potem panie wrzuciły piłkę na środek i trzeba było tak poruszać chustą, żeby piłka z niej nie spadła. Oczywiście całej zabawie towarzyszyły okrzyki dzieci, ale zgadnijcie, kto krzyczał najgłośniej :P Po tej zabawie panie chciały poprosić kogoś ze starszaków, aby wszedł pod chustę, żeby pokazać maluchom jeszcze jedną zabawę, ale nawet nie skończyły mówić, a Maksiu już leżał na dywanie pod chustą, a za nim pobiegł jeszcze jeden kolega z nowej grupy. Chłopcom bardzo się spodobało i swoimi okrzykami zachęcili pozostałe maluchy, czyli dwie dziewczynki, aby do nich dołączyły. Wtedy jednak wszystkie dzieci weszły pod chustę i falowanie pozostało już tylko paniom wychowawczyniom. Dzieci miały nie lada frajdę z tej zabawy i  bardzo się ożywiły. Aby je okiełznać, panie zaproponowały jeszcze jedną zabawę - po prostu chodziło się w kółko trzymając chustę i śpiewało prostą piosenkę. Maluchy jeszcze jej nie znały, ale samo maszerowanie z innymi dziećmi sprawiło im radość. Po tych szaleństwach panie zaprosiły dzieci do stolików.

Tym razem dzieciaki miały pracować w parach - starszak + maluch. Jednak do Maksia starszaki jakoś nie przylgnęły, dlatego pani mu pomogła. Zadaniem dla dzieci było odrysować swoją rękę i pokolorować ją (panie podpisywały każdą rączkę). Dzieciaki wymalowały trochę łapki flamastrami, dlatego po skończonej pracy trzeba było udać się do łazienki i grupowo umyć ręce.

Gdy ręce były już czyste, można zasiąść do stołów. Panie przygotowały poczęstunek dla każdego malucha, ale i mamy też się załapały ;) Dzieciaki dostały kruche ciasteczko z ciasta francuskiego i przedszkolny kompot. Po poczęstunku dzieciaki miały szansę jeszcze chwilę pobawić się zabawkami według własnego uznania.

 

 Maksiu początkowo rzucił się w stronę jeździka i chwilę poszarżował z nowo poznanym kolegą - bawili się w stację benzynową, mechanika samochodowego i policjanta :) Jednak po chwili mój synek stwierdził, że skoro już jest w przedszkolu, to musi do czegoś te panie wykorzystać. Usiadł zatem przy stole i uczył się wycinać nożyczkami.

Na zakończenie panie przywołały do siebie wszystkie maluchy. Podziękowały za przybycie i za udział w zajęciach, a na pamiątkę każde dziecko dostało balonik.

Maksiu był zachwycony wizytą adaptacyjną w przedszkolu. Pierwszy raz uczestniczył w zorganizowanych zajęciach, no ale przede wszystkim poznał nowe dzieci, dużo dzieci i tego kontaktu mu potrzeba. Oczywiście mój syn oczarował wszystkie panie, które na ucho szeptały mi, że mam super dziecko. Mama była tylko towarzyszem siedzącym z boku przy stole. Maksiu wsiąkł w to przedszkole i bardzo mi się to podoba ;) Teraz nie może doczekać się września i w kółko powtarza, że idzie do przedszkola i że już od września...